Teraz mię żona słodkim namawia wyrazem, Bym wyszedł na plac, szczęścia doświadczył żelazem: I sam dość mam ochoty, będąc przeświadczony, Że zwycięstwo na różne przechyla się strony. JOWIALSKA Panie Janie! Ku wieczorowi złapano psa mającego na obroży wyryte nazwisko gen. Więc ja cię,gadzie olbrzymi! Że mu ta żebra popękały od żerdek, nic to, wylekuje się, ale taki wstyd, taki wstyd, tego chyba Mateusz nie przeniesie! Znękana, nad chorą i odparła: tam ślady zostawić może po raz drugi! nie najzieleńszy to listek rozkwitującej się duszy ludzkiej? Czego beczysz? -I Karłowicki,i Apolinary. Działał on w tym wypadku jako narzędzie woli Bożej („z nieziemskiej podniety"). Nagle jednak jeden z moich zmysłów, podrażniony w okropny sposób, przekonał mnie, że wszystko to jest najregularniejszą rzeczywistością. - Dobranoc ci, Montwiłł, jcszcześ nie dospał, że jak wieloryb na Jonasza paszczękę na mnie rozwierasz? Lecz mów! Najpiękniejsze plany zawodzą niekiedy wskutek przypadku. – Chciałbym. A gdzie był, topór. – Pewien jestem – mówił – że on do Upity uciekł, gdzie moich ludzi znajdzie, jeżeli ich jeszcze nie rozbito lub do Kiejdan przemocą nie ściągnięto. Kaśka zdziwiona patrzy chwilę, po czym rusza ramionami. A jak spojrzy – to się z góry pokłonią! Tomek pilnował chałupy, bo groziła zawaleniem, aż ją całą zarzucił śniegiem zupełnie, że wyglądała niby wzgórze śnieżne.